19 november - Moux-en Morvan- Ode aan drie valleitjes

–  Ode aan drie valleitjes –

Tussen Bois de Colmelle en Haut du Nu stroomt het beekje Ruisseau des Gouvets dat overgaat in de Ruisseau de Chevolat. Deze namen zijn te vinden onder Chaumien en boven Ménessaire, twee dorpjes ten zuiden van Moux-en-Morvan. In dit gebeid wandel ik vandaag en ik nodig je even uit een stukje mee te lopen.

Genietend van de zon op het plateau van la Verdunue dalen we af in de richting van de D106h. De zon verdwijnt helaas achter de bomen wanneer we de weg bereiken. Rechts af en na 25 meter wederom rechts. De wind heeft hier vrij spel en een jas is geen overbodige luxe. Ondanks de kou begint nu het grote genieten.

Links ligt het eerder genoemde Bois de Colmelle en aan de rechterkant zijn de steile hellingen van Haut du Nu te zien. Het pad gaat steil naar beneden, er ontvouwt zich een soort brede ‘V’. In het diepste van die ‘V’ mogen we lopen. De Ruisseau des Gouvets mengt zich in het landschap. Een echte bosbeek die rustig over een gladde bodem stroomt. 50 meter verderop buigt het pad een beetje naar links en dan gebeurt het.

Als je omkijkt, zie je het valleitje waardoor je zojuist bent afgedaald. Recht vooruit ligt een tweede vallei met een sappige weide, een 3 sterren restaurant voor reeën. Tenslotte opent zich aan de linkerkant nog een vallei. Natuurlijk stroomt ook hier een beekje doorheen. Op de driesprong van de valleitjes stoppen we even. De Ruisseau de Chevolat gaat door het reeënweitje verder richting het oosten. Alles lijkt hier verder stil te staan. En dat doen wij ook automatisch.

Als ik voor mijzelf mag spreken: dit is één van de mooiste plekjes waar ik ooit geweest ben. Een plekje waar al jaren niets veranderd is. Ik ben nu al benieuwd hoe het eruit ziet in de zomer wanneer de weides vol met wilde bloemen staan en de insecten zoemend hun weg proberen te vinden. Ga je dan weer mee?